CVA

Wat is een CVA (beroerte)?

Een CVA – oftewel een beroerte – is een verzamelnaam voor twee dingen: een herseninfarct en een hersenbloeding. In beide gevallen gaat er iets mis in de bloedtoevoer naar de hersenen. En dat kan grote gevolgen hebben.

Afhankelijk van waar in de hersenen het probleem zit, kan een CVA zorgen voor allerlei klachten. Sommige mensen houden er blijvende schade aan over. Denk bijvoorbeeld aan:

•  Verlamming of juist spierspanning (vaak aan één kant van je lichaam)

•  Minder gevoel of tintelingen

•  Vermoeidheid en snel overprikkeld raken (bijvoorbeeld door geluid, licht of geur)

•  Moeite met spreken of woorden vinden

•  Problemen met zien, coördinatie of evenwicht

•  Concentratieproblemen

•  Schommelingen in stemming of emoties

Een CVA raakt dus niet alleen je lichaam, maar vaak ook je hoofd én je dagelijks leven.

Hoe ziet de behandeling eruit?

Een CVA-behandeling bestaat meestal uit drie fases: de acute fase, de revalidatiefase en de chronische fase. Hieronder leggen we ze kort voor je uit.

1. Acute fase (eerste dagen na een beroerte)

In deze fase wordt iemand met een beroerte meestal opgenomen in het ziekenhuis. Door middel van een CT- of MRI-scan brengen artsen in kaart wat er precies aan de hand is: is er sprake van een bloeding of een infarct?

Bij een herseninfarct kan soms een trombolyse worden ingezet: een medicijn dat het bloedpropje in de hersenen oplost. Dit moet wel binnen 4,5 uur na het begin van de klachten gebeuren. Daarom is het superbelangrijk om signalen van een beroerte snel te herkennen en direct 112 te bellen. (Twijfel je? Check de website van de Hartstichting.)

Soms is een operatie nodig om de druk in de hersenen te verminderen of om herhaling te voorkomen.

2. Revalidatiefase (de eerste 3 tot 6 maanden)

Dit is de periode waarin het meeste herstel plaatsvindt. Hoe sneller je begint met revalideren – en hoe actiever je daarbij bent – hoe groter de kans op herstel.

Revalidatie kan thuis, bij een fysiotherapeut of ergotherapeut, of in een revalidatiecentrum plaatsvinden. In het begin ligt de focus op weer zelfstandig worden: wassen, aankleden, eten. Daarna verschuift de aandacht vaak naar cognitieve revalidatie – het trainen van je geheugen, concentratie en denkvermogen.

3. Chronische fase (na 6 maanden)

Na ongeveer zes maanden neemt het tempo van herstel meestal af. Dat betekent niet dat je niets meer kunt doen – maar de focus ligt nu vooral op omgaan met de blijvende gevolgen.

Ook in deze fase kunnen fysiotherapeuten, ergotherapeuten en psychologen een belangrijke rol spelen. Samen kijken we hoe jij je leven weer zo prettig mogelijk kunt inrichten. En we helpen je omgaan met de emotionele impact die een beroerte vaak met zich meebrengt.

Weet je niet waar je moet beginnen? Bel even met STADS. Wij denken graag met je mee.