CVA

Wat is een CVA?

Een CVA of beroerte is de verzamelnaam voor een herseninfarct en hersenbloeding. Bij zowel een herseninfarct als een hersenbloeding gaat er iets mis in de bloedvoorziening van de hersenen. Een CVA kan serieuze gevolgen hebben voor de patiënt en zijn omgeving. Vaak is er sprake van blijvende schade na een CVA en kan bijvoorbeeld resulteren in:

•  een verlamming van spieren of juist een toegenomen spanning van spieren
•  een afname van gevoel, vaak aan één kant van je lichaam
•  tintelingen in het lichaam
•  vermoeidheid
•  overprikkeling (door bijvoorbeeld licht, geluid, sterke geuren)
•  problemen met het vinden of uitspreken van woorden
•  problemen met het zicht
•  concentratieproblemen
•  schommelingen van emoties of stemming
•  problemen met coördinatie of je evenwicht

Behandeling bij een CVA

De behandeling van een CVA kan grofweg opgedeeld worden in 3 delen: de acute fase, de revalidatiefase en de chronische fase.

Acute fase (eerste dagen)
Met de acute fase wordt de eerste fase na een beroerte bedoeld. In deze fase wordt iemand die een beroerte heeft (gehad) vaak in het ziekenhuis opgenomen. Er wordt middels onderzoek en een CT-scan of MRI-scan in kaart gebracht wat er precies aan de hand is.

In sommige gevallen kan kan een patiënt met een herseninfarct in aanmerking komen voor een trombolyse behandeling. Hierbij wordt het bloedpropje wat het bloedvat in de hersenen blokkeert, opgelost met een medicijn. Dit kan tot 4.5 uur na het ontstaan van de klachten. Het is daarom belangrijk dat de eerste symptomen van een beroerte vroeg herkent worden en medische hulp zo snel ingeschakeld wordt. Kijk voor meer informatie over het herkennen van een beroerte op de website van de Hartstichting. In sommige gevallen kan een operatie helpen bij het verminderen van de klachten, of de kans op een nieuwe beroerte.

De revalidatiefase (3 tot 6 maanden)
In deze fase vindt het grootste deel van het herstel plaats. Onderzoek heeft aangetoond dat, hoe sneller iemand start met zijn revalidatie en hoe intensief iemand traint, hoe groter het herstel zal zijn.

Afhankelijk van de persoonlijke situatie van de patiënt vindt deze fase thuis of eventueel bij een revalidatiekliniek plaatsvinden. Hier vindt, onder supervisie van de revalidatiearts, behandeling plaats bij bijvoorbeeld een fysiotherapeut, ergotherapeut, logopedist en psycholoog.

Het eerste deel van de behandeling is gericht op het weer zo zelfstandig mogelijk oppakken van algemene dagelijkse levensverrichtingen (wassen, aankleden en eten). In het tweede deel van de revalidatie is er vaak aandacht voor de cognitieve revalidatie. Hier wordt gewerkt aan het herstel van het geheugen en denkvermogen.

Chronische fase (na 6 maanden)
In deze fase neemt de kans op verder herstel af. Behandeling in de chronische fase is daarom met name gericht op het leren omgaan met de gevolgen van de opgelopen beroerte. Ook hier vindt veelal begeleiding plaats door een fysiotherapeut en ergotherapeut. Ook kan de psycholoog een belangrijke rol spelen in het accepteren van de veranderingen die plaatsgevonden hebben en de bijkomende gevoelens te verwerken.

Weet je niet waar je moet beginnen? Bel even met STADS. Wij denken graag met je mee.